Stan wojenny w Polsce to okres w historii kraju trwający od 13 grudnia 1981 do 22 lipca 1983 roku. Była to dramatyczna decyzja podjęta przez rząd komunistyczny pod przywództwem generała Wojciecha Jaruzelskiego. Wprowadzenie stanu wojennego miało na celu stłumienie działalności opozycji demokratycznej, zwłaszcza ruchu "Solidarność". W czasie jego trwania internowano około 10 tysięcy osób, a życie straciło blisko 40 obywateli. Najbardziej tragicznym wydarzeniem była pacyfikacja kopalni "Wujek", gdzie zginęło 9 górników.
Kluczowe informacje:- Stan wojenny trwał od 13 grudnia 1981 do 22 lipca 1983 roku
- Został wprowadzony przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego
- Głównym celem było stłumienie działalności "Solidarności"
- Internowano około 10 000 osób
- Zginęło około 40 osób, w tym 9 górników w kopalni "Wujek"
- Wprowadzono cenzurę i ograniczenia swobód obywatelskich
- 31 grudnia 1982 stan wojenny został zawieszony
- 13 grudnia ustanowiono Dniem Pamięci Ofiar Stanu Wojennego
Kiedy wprowadzono stan wojenny w Polsce
Stan wojenny w Polsce rozpoczął się 13 grudnia 1981 roku o godzinie 00:00. Stan wojenny trwał do 22 lipca 1983 roku. Władze komunistyczne uzasadniały tę decyzję pogarszającą się sytuacją gospodarczą i rzekomym zagrożeniem dla bezpieczeństwa państwa. Głównym powodem była jednak chęć zdławienia rosnącego w siłę ruchu "Solidarność".
Generał Wojciech Jaruzelski, jako przewodniczący Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON), podjął decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce w nocy z 12 na 13 grudnia. Dekret o stanie wojennym został przyjęty przez Radę Państwa, mimo że Sejm był w trakcie obrad, co było niezgodne z ówczesnym prawem.
Pierwsze dni stanu wojennego w Polsce
W nocy rozpoczęła się akcja "Jodła", podczas której internowano tysiące działaczy opozycji. Milicja i wojsko zablokowały główne drogi i przejęły kontrolę nad miastami. Mieszkańcy obudzili się w rzeczywistości, gdzie nie działały telefony, a na ulicach stały czołgi.
Wprowadzono godzinę milicyjną od 22:00 do 6:00. Zamknięto granice państwa i wstrzymano ruch lotniczy. W telewizji pojawił się generał Jaruzelski, ogłaszając wprowadzenie stanu wojennego.
W całym kraju wprowadzono szereg restrykcji i ograniczeń dla obywateli. Zawieszono działalność wszystkich organizacji społecznych i związków zawodowych.
- Zakaz zgromadzeń i manifestacji publicznych
- Cenzura korespondencji i rozmów telefonicznych
- Zakaz przemieszczania się bez przepustek
- Militaryzacja zakładów pracy
- Zawieszenie wydawania prasy (poza rządową)
Co się działo na ulicach polskich miast
Na ulicach pojawiły się patrole ZOMO i wojska. Funkcjonariusze brutalnie pacyfikowali wszelkie próby protestów. Czołgi i transportery opancerzone stały się codziennym widokiem w miastach.
W największych ośrodkach miejskich rozmieszczono znaczne siły wojskowe i milicyjne. Wprowadzono punkty kontrolne na głównych arteriach komunikacyjnych.
Miasto | Liczba żołnierzy | Sprzęt wojskowy |
Warszawa | 15000 | 100 czołgów, 300 transporterów |
Gdańsk | 8000 | 50 czołgów, 150 transporterów |
Katowice | 12000 | 80 czołgów, 200 transporterów |
Czytaj więcej: Poznaj pełną historię drugiej wojny światowej - daty i najważniejsze fakty
Kto był internowany podczas stanu wojennego
W czasie stanu wojennego internowano około 10 tysięcy osób. Zatrzymania rozpoczęły się w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku i trwały przez cały okres stanu wojennego. Działaczy opozycji przewożono do specjalnie przygotowanych ośrodków odosobnienia.
Internowania dotknęły przedstawicieli różnych środowisk społecznych. Szczególnie intensywnie represjonowano działaczy "Solidarności" i innych organizacji opozycyjnych. Władze tworzyły listy osób do internowania już kilka miesięcy przed wprowadzeniem stanu wojennego.
- Działacze NSZZ "Solidarność"
- Naukowcy i wykładowcy akademiccy
- Dziennikarze niezależni
- Artyści i twórcy kultury
- Studenci i działacze organizacji młodzieżowych
- Duchowni wspierający opozycję
Tragiczne wydarzenia w kopalni Wujek
16 grudnia 1981 roku doszło do największej tragedii stanu wojennego w Polsce. Oddziały ZOMO i wojska przeprowadziły pacyfikację strajkującej kopalni "Wujek" w Katowicach. Użyto broni palnej przeciwko protestującym górnikom.
W wyniku pacyfikacji zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych. Była to największa tragedia stanu wojennego. Zabici górnicy stali się symbolem oporu przeciwko reżimowi komunistycznemu.
Sprawcy masakry przez wiele lat pozostawali bezkarni. Dopiero po 1989 roku rozpoczęły się procesy sądowe funkcjonariuszy odpowiedzialnych za śmierć górników.
Kiedy zniesiono stan wojenny w Polsce

Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku. Władze zdecydowały się na ten krok pod wpływem nacisków międzynarodowych i trudnej sytuacji gospodarczej kraju. Część restrykcji jednak nadal obowiązywała.
Ostatecznie stan wojenny zniesiono 22 lipca 1983 roku. Mimo to, wiele regulacji prawnych wprowadzonych w tym okresie pozostało w mocy jeszcze przez kolejne lata. System represji wobec opozycji działał nadal, choć w mniejszym zakresie.
Skutki wprowadzenia stanu wojennego
Stan wojenny w Polsce spowodował głęboki kryzys gospodarczy. Produkcja przemysłowa spadła o 25%, a dochód narodowy zmniejszył się o ponad 15%. Wprowadzono dodatkowe ograniczenia w systemie kartkowym.
Społeczeństwo doświadczyło traumy i pogłębienia podziałów. Internowania i represje dotknęły tysiące rodzin. Wielu aktywistów opozycji zostało zmuszonych do emigracji.
Skutki ekonomiczne i społeczne odczuwalne były jeszcze przez wiele lat po zniesieniu stanu wojennego. Polska gospodarka potrzebowała dekady, by wrócić do poziomu sprzed jego wprowadzenia.
Wskaźnik | 1981 | 1983 |
PKB | 100% | 75% |
Produkcja przemysłowa | 100% | 75% |
Liczba internowanych | 0 | 10000 |
Stan wojenny w Polsce - dramatyczny okres walki o wolność
Stan wojenny, który trwał od 13 grudnia 1981 do 22 lipca 1983 roku, był jednym z najtrudniejszych okresów w historii Polski. Decyzja generała Jaruzelskiego o jego wprowadzeniu doprowadziła do internowania ponad 10 tysięcy osób i śmierci 40 obywateli, w tym 9 górników z kopalni "Wujek".
Okres ten charakteryzował się bezprecedensowymi ograniczeniami wolności obywatelskich, w tym zakazem zgromadzeń, cenzurą i godziną milicyjną. Na ulicach polskich miast pojawiły się czołgi i uzbrojone oddziały ZOMO, a społeczeństwo musiało zmierzyć się z represjami i militaryzacją życia codziennego.
Skutki stanu wojennego odczuwalne były jeszcze długo po jego zakończeniu. Polska gospodarka zanotowała drastyczny spadek produkcji przemysłowej o 25%, a trauma społeczna i polityczna wpłynęła na losy tysięcy rodzin. Ten mroczny rozdział historii stał się jednak symbolem niezłomnej walki Polaków o wolność i demokrację.